Van Catavina naar Ensenada

Vandaag hebben we een lange rit voor de boeg en dus vertrekken we op tijd. We rijden nog een aardig stuk woestijn, maar toch is het niet saai. Zelfs de cactussen veranderen van type. In heel Baya California staan kruisjes langs de weg van de dodelijke ongelukken, maar nu liggen de wrakstukken er nog bij. Dit heb ik nog niet eerder gezien. Op een gegeven moment rijden we de bergen door en komen we in de bewoonde wereld. Waar ze groenten verbouwen etc. Daar beginnen ook de stoffige wegen. Er is een overschot aan schroot, met name auto's. Overal waar je kijkt liggen, staan oude verroeste auto's. Er is een mega tomatenkwekerij en we zien veel armoede langs de weg. Kees, onze voorman wil ons nog iets speciaals laten zien. Hiervoor moeten we wel ca 60 km omrijden, maar het is dan ook wel de moeite waard. Een golf vanuit de zee breekt tegen een rots aan, maar die rots heet een soort van spelonk waardoor het water meters hoog de lucht inkomt. Dit schijnt maar op twee plekken in de wereld te zijn. Niet alleen dit is mooi maar ook de ondergaande zon is prachtig om te zien. Minder is dat we in het donker terugrijden en nog een grote stad door moeten. Dit best,astig met een grote groep. We komen er wel natuurlijk. Na een opfrisbeurt in het hotel gaan we lekker met z'n zessen eten in de stad. Het Mexicaanse eten komt ons zo'n beetje de neus uit, dus eten we vanavond Italiaans, lekker en gezellig. We drinken nog wat in het hotel, morgen hoeven we tenslotte nog maar een stukje