Van La Paz naar Loreto
Door: Marleen Broeders
Blijf op de hoogte en volg Luciën en Marleen
27 November 2014 | Mexico, Loreto
Eten met 25 man is een gezellige boel. Ene Stefano had gereserveerd voor een visschotel voor 20 mensen, maar dei kwamen nooit opdagen en wij wel. Wat doe je dan? Vis eten, lekker makkelijk. Na een een slechte nacht al vroeg wakker. Even lekker naar de zee gewandeld, vlak naast het hotel. Achter het hotel is een kadeplaats voor boten. Door de hurrycane zijn er een aantal omgewaaid, masten geknakt etc. Middenin ligt op een oud matras een hond te slapen. Terug naar het hotel voor een ontbijtje en we gaan weer rijden. Net als in Zuid Amerika wordt ook hier bij wegwerkzaamheden een onverharde weg ernaast gelegd. Dit komen we vandaag een aantal keer tegen, verder is het prima asfalt. Iemand van de groep geeft aan dat we een platte achterband hebben, we stoppen om er spul in te laten spuiten en trekken weer verder, later blijkt de band toch echt lek te zijn en moeten we ruilen met de reserve motor. Een Harley Heritage. Ook prima hoor. Met de lunch is het 35 graden, best warm dus. Na een landschap van heel veel cactussen, meters hoog, krijgen we een schitterend landschap. Bergen met ravijnen. Weer heel anders als we ooit gezien hebben. De lucht is stralend blauw.Met de zon op onze rug geeft het prachtig licht. En dan opeens verschijnt de zee weer en rijden we naar een heel idyllisch dorpje waar het hotel staat. Het hotel doet ons denken aan Cuba. Beetje koloniaal met een binnenplaats en veel kleuren. Een mooie dag!
Vanavond gegeten in een heerlijk steakhouse met live muziek, gezellig en lekker.