Solo in Guayaquil

We zijn nog geen twee dagen op pad of we gaan al uit elkaar! Luciën is vandaag naar de haven gegaan met de groep om de motoren op te halen, tenminste dat hopen we. We vonden het beiden onzin dat ik daar ook zou gaan wachten, dus ben ik alleen de stad Guayaquil gaan bekijken. Eerst heb ik op mijn gemak alleen ontbeten en toch maar iets gewassen want stel dat de motoren vandaag niet mee komen, hebben we toch iets schoons nodig. Wasmiddel is er ook nog niet, maar shampoo doet het ook hoor. Daarna heb ik een taxi genomen naar de craftmarket. Ietsjes anders dan ik me had voorgesteld maar wel leuk. Zeg maar een soort van de Beverwijkse zwarte markt maar dan in Ecuador. Daarna ben ik naar de Malacome gewandeld, een soort boulevard aan het water met bioscoop etc. Er was een markt voor kinderen om het vak te kiezen waarvoor ze willen gaan. Het leger, de politie, de zorg etc.
Daarna ben ik doorgelopen naar de vuurtoren op Santa Ana Hill. Een heuvel vol met oude huisjes met op de top dus de vuurtoren. Het was leuk om door de straatjes heen te lopen, vooral die niet voor de toeristen bestemd waren. Ook leuk om bij de mensen binnen te kijken. Heel sober en donker. Overal hangt de was te drogen. Na 422 treden de vuurtoren bereikt en een mooi uitzicht over de stad. Daarna wilde ik lopend naar de nationale begraafplaats. Ik had een kaart en dacht er wel even heen te lopen, maar dat viel tegen, je hebt hier namelijk met bergen te maken. In een wijk achter de Malecom werd ik gewaarschuwd door een vrouw om mijn camera in mijn tas te doen, want ze hadden hem hier zo te pakken. Ik had me nog geen minuut onveilig gevoeld maar door haar voelde ik me dat wel. Ze vroeg waar ik naar toe moest en vond het heel vreemd dat ik naar het kerkhof wilde,had ik daar dan familie liggen? Afijn, ze sprak redelijk Engels, woonde in de Bronx, New York en ze vroeg zich af wat ik alleen in Ecuador deed, haha. Ze wees me de weg, ik moest een behoorlijke trap op en daarna naar rechts, maar ze bedoelde links bleek later. Ze kwam me, met een behoorlijk overgewicht achterna de trap op en riep me terug, maar ze had bijna geen adem meer, dus ik hoorde haar eerst niet. Ach Gos dat mens, zo lief vond ik dat. Het stuk wat ik moest lopen, was wel wat eng, maar ik denk dat het ook kwam omdat zij me bang had gemaakt. Afijn, ik heb het gelopen maar besloot wel daarna alleen nog maar een taxi te nemen. De begraafplaats staat op de lijst van het cultureel erfgoed en ik begrijp waarom. Ik dacht dat ik de meest indrukwekkende begraafplaats had gezien in Havana en Stockholm, maar dit was wel zo indrukwekkend. Sowieso was alles wit (leuk voor mijn foto opdracht van de cursus) het was zo enorm groot en helemaal tegen een berg aan gelegen. Eerst zag ik rijen met muren waar urnen in stonden en ik dacht eigenlijk dat dat het was, maar toen kwam ik bij de graven, wat een beelden. De graven van de rijken waren witte met beelden onderaan en hoe hoger je kwam des te eenvoudiger werden de graven tot een wirwar aan kruizen tegen de top van de berg en op de top stond een enorm Jesusbeeld te waken over de doden. Er stond geen bord dat je niet mocht fotograferend, echter werd ik wel toegefloten door een bewaker, maar ik heb stiekem toch nog wel wat foto's gemaakt. Ik kon het niet laten. Ik heb er wel anderhalf uur rond gelopen. Wat ik wel vreemd vind is dat de lokale bevolking een soort van bonnetje nodig hadden om er op te mogen. Daarna heb ik een taxi genomen naar de buurt van het hotel, was helemaal niet zo ver meer. Hij heeft me afgezet bij friday's, daar hadden we gisteren gegeten en daar hadden ze heerlijke fruitsap en daar was ik nu ook wel aan toe, het is hier best warm en de zon brand fel. Daarna ging ik op ziek naar een zonnebril (vergeten) en kwam zowaar in een Mall terecht, net zo één die ze in Californië hebben. Espirit, LaCoste en nog veel meer dure merken. Grappig om te zien. Ik was er wel klaar mee voor vandaag en besloot bij het zwembad(je) van het hotel te gaan liggen, in mijn korte broek, want mijn badpak is er ook nog niet. Maar bij het zwembad werd je vergast door de uitlaatgassen, dus dan maar een koppie thee op het terras waar ook anderen van de eerste groep binnen kwamen per motor, nu is het inmiddels kwart over zes en nog geen bericht van onze groep, dus ik ben bang dat er nog geen motoren vrijgegeven zijn. We wachten maar weer af.